
Yunus Emre Sözleri: Aşk ile En Güzel Şiirleri ve Sözleri
İslam Tasavvufunun en iyi düşünürlerinden biri olan Yunus Emre'yi yakından tanımaya ne dersiniz? İşte Yunus Emre'nin Sözleriyle, şiirleriyle birlikte ilmi diyarlara yelken açıyoruz. En güzel Yunus Emre sözleri ve şiirleri burada.
Yunus Emre'nin adını ilk olarak daha okula gitmeden ilköğretime giden ablamdan duymuştum. O gün bugündür Yunus Emre ile yaşar oldum. Halkın ozanı, İslam tasavvuf düşünürü olan Yunus Emre'yi gelin şiirleri, sözleri ve yaşantısıyla daha da yakından tanıyalım. İşte, en güzel şiirleri ve sözleriyle Yunus Emre;
Yunus Emre Kimdir?
Yunus Emre, Anadolu’da Türkçe şiirin öncüsü, filozof ve Anadolu’da yaşamış tasavvuf ve halk ozanlarımızdan biridir. Türk İslam düşünürü olan Yunus Emre, 1991 yılı UNESCOtarafından Yunus Emre’nin doğumunun 750. yılı olarak anılmıştır. Anadolu’da yetişen en büyük tasavvuf erlerinden ve Türk dili ve edebiyatı tarihinin en büyük şairlerinden biri olan Yunus Emre’nin hayatı ve kimliğine dair hemen hemen hiçbir bilgi yoktur. Yunus’un bazı mısralarından yola çıkarak 1273’de Konya’da ölen, tasavvuf edebiyatının en en büyük ustası Mevlana Celalettin Rumi ile karşılaştığı anlaşılmaktadır. Bundan yola çıkarak Yunus Emre’nin 1240’lı yıllardan daha sonra yaşadığı tespit ediliyor. Bilinen hususlar O’nun Risalet’i Nushiyye adlı eserinin 1308 yılında yazmış olması ve 1321 tarihinde vefat etmesidir. Yani Yunus Emre 13.yüzyılın ikinci yarısı ve 14. yüzyılın başlarında yaşamıştır. Yunus Emre’nin şiirlerinden yola çıkarak bu çıkarımın doğru olduğu bilgilerine varıyoruz.
Yunus Emre'nin Türbesi Nerede?
Yunus Emre Sivrihisar yakınlarında Sarıköy’de doğmuş, çiflik işleriyle meşgul olmuştur. Taptuk Emre adındaki bir şeyhe intisap etmiş, tekkelerde yaşamış veliliğe ermiştir. Anadolu’da on ayrı yerde mezarı olan Yunus Emre tarihi kaynaklara göre Sarıköy’de ölmüştür. Günümüzde Eskişehir- Ankara yolu üzerinde Sarıköy istasyonu yakınında, Yunus Emre’nin türbesi ve müzesi bulunmaktadır. Yunus Emre, dünya kültür ve medeniyet tarihinde önemli bir yere sahip, kültürümüzün en değerli mihenk taşını oluşturmaktadır.
Yunus Emre’nin amacı, İnsanlığı evrensel sevgi platformunda birleştirmektir. Dünyadaki tek dilin sevgi olduğunu anlatmak için yazılarını, şiirlerini bu yönden ele almıştır. Sevgi yoluyla ebediyete adımlar atıyor. Her şey ölür, yok olur sadece yaşayan insanın duyguları ve hissettikleridir. Ölümsüz olmak istiyorsanız, sevgiyi ölümsüz kılmak gerekiyor.
Yunus Emre'ye Ait En Güzel Sözler
Yunus Emre'nin en sevilen, anlamlı, içinizi açacak kimi zamanda sizlere akıl verecek en güzel özlü sözlerini sizler için bir araya getirdik. Yunus Emre'yi Yunus Emre yapan çok güzel sözler;
- Maharet güzeli görebilmektir,sevmenin sırrına erebilmektir. Cihan, alem herkes bilsin ki şunu; en büyük ibadet sevebilmektir..
- Türlü türlü cefanın adını aşk koymuşlar.
- Biz geImedik dava için, bizim işimiz sevda için, dostun evi gönüIIerdir, gönüIIer yapmaya geIdik.
- Hoştur bana senden gelen.Ya gonca gül,yahut diken. Ya hayattır, yahut kefen. Nârın da hoş, nurun da hoş. Kahrın da hoş, lütfun da hoş.
- Olsun be aldırma Yaradan yardır. Sanma ki zalimin ettiği kârdır. Mazlumun ahı indirir şâhı. Her şeyin bir vakti vardır.
- Beni bende demen bende değilem, bir ben vardır bende benden içeri.
- Eğer hor eğer hürmet kişiye sözden gelir. Zehr ile pişen aşı yemeğe kim gelir.
- Ey hayat ırmağından su içenler! Gelin soralım canlara ki güzelliği ne oldu da gidiyor. Ben hep seninim diyordu, şimdi neyi buldu da gidiyor?
- Bir bahçeye giremezsen, durup seyran eyleme. Bir gönül yapamazsan, yıkıp viran eyleme.
- Dünyada dertsiz baş olmaz. Derd’olanın ahi dinmez.
- Ey hayat ırmağından şu içenler! Gelin soralım canlara ki güzelliği ne oldu da gidiyor. Ben hep seninim diyordu, şimdi neyi buldu da gidiyor.
- Yaradılanı hoş gör, Yaradan’dan ötürü.
- Az söz erin yüküdür, çok söz hayvan yüküdür.
- İlim ilim bilmektir, ilim kendin bilmektir, sen kendini bilmezsen, bu nice okumaktır.
- Kimde bir güzellik varsa bilsin ki ödünçtür.
- Söz ola kese başı, söz ola kese savaşı…
- Elif okuduk ötürü, pazar eyledik götürü, Yaratılmışı hoş gördük, Yaratandan ötürü.
- Aşk aşıkı şir eder, aslanı zencir eder, katı taşı mum eder.
- Bir kez gönüI yıktın ise bu kıIdığın namaz değiI, yetmiş iki miIIet dahi eIin, yüzün, yumaz değiI.
- Ya elim al kaldır beni. Ya vaslına erdir beni. Çok ağlattın güldür beni. Gel gör beni aşk neyledi.
- Eğer, ilerde bir gün ‘keşke’ demek istemiyorsan, üç şeyi doğru seç: Eşini, işini, arkadaşını.
- Eğer hor eğer hürmet Kişiye sözden gelir. Zehr ile pişen aşı Yemeğe kim gelir.
- Hiç hata yapmayan insan, hiçbir şey yapmayan insandır ve hayatta en büyük hata, kendini hatasız sanmaktır
***
- Bu dünyaya gelen gider
Yürü fani dünya, sana gelende gülmüş var mıdır?
****
- Gelin tanış olalım
İşi kolay kılalım
Sevelim sevilelim
Dünyaya kimse kalmaz
***
- Eğer bir müminin kalbin kırarsan;
Hak'ka eylediğin secde değildir
***
- Edebim el vermez edepsizlik edene.
Susmak en güzel cevap, edebi elden gidene!
En Güzel Yunus Emre'nin Şiirleri
Halk ozanı, tasavvuf dünüşünürü Yunus Emre'nin birbirinden güzel şiirlerini sizler için bir araya getirdik. Yunus Emre'nin şiirleri hepsi birbirinden kıymetlidir, ancak sizler için en çok okunan şiirlerini derledik. Yunus Emre'nin bu şiirlerini, ilahilerini okumadan geçmeyiniz.
Şöyle Garip Bencileyen
Acep şu yerde var mı ola
Şöyle garip bencileyin
Bağrı başlı, gözü yaşlı
Şöyle garip bencileyin
Gezdim Rum ile Şam'ı
Yukarı elleri kamu
Çok istedim, bulamadım
Şöyle garip bencileyin
Bendeler garip olmasın
Firkat oduna yanmasın
Hocam kimseler olmasın
Şöyle garip bencileyin
Bir garip ölmüş diyeler
üç günden sonra duyalar
Soğuk su ile yuyalar
Şöyle garip bencileyin
Söyler dilim ağlar gözüm
Gariplere göyner özüm
Meğer ki gökte yıldızım
Ola garip bencileyin
Nice bu dert ile yanam
Ecel ere bir gün ölem
Meğer ki sinimde bulam
Şöyle garip bencileyin
Emrem Yunus biçare
Bulunmaz derdine çare
Var imdi gez şardan şare
İste garip bencileyin
***
Gel Gör Beni Aşk Neyledi
Baştan Ayağa Yareyim
Gönlüm düştü bu sevdaya
Gel gör beni aşk neyledi
Başımı verdim kavgaya
Gel gör beni aşk neyledi
Ben yürürüm yana yana
Aşk boyadı beni kana
Ne akilim ne divane
Gel gör beni aşk neyledi
Mecnun oluben yürürüm
Dostu düşümde görürüm
Uyanır melul olurum
Gel gör beni aşk neyledi
Aşkın beni mest eyledi
Aldı gönküm hasteyledi
Öldürmeğe kast eyledi
Gel gör beni aşk neyledi
Gah eserim yeller gibi
Gah tozarım yollar gibi
Gah akarım seller gibi
Gel gör beni aşk neyledi
Akan sulayın çağlarım
Dertli yüreğim dağlarım
Yarim için ben ağlarım
Gel gör beni aşk neyledi
Benzim sarı, gözlerim yaş
Bağrım pare, ciğerim baş
Halden bilen dertli kardaş
Gel gör beni aşk neyledi
Miskin Yunus biçareyim
Baştan ayağa yareyim
Dost elinden avareyim
Gel gör beni aşk neyledi
***
Bir Ben Vardır Benden İçeri
Severim ben Seni candan içeru
Yolum vardır bu erkandan içeru
Şeriat, tarikat yoldur varana
Hakikat meyvası andan içeru
Dinin terk edenin küfürdür işi
Ol ne küfürdür, imandan içeru
Beni bende demen, ben de değilim
Bir ben vardır bende, benden içeru
Beni benden alana ermez elim
Kim kadem basa Sultandan içeru
Süleyman kuş dilin bilir dediler
Süleyman var, Süleyman'dan içeru
Tecelliden nasip erdi kimine
Kiminin maksudu bundan içeru
Senin aşkın beni benden alıptır
Ne şirin dert bu, dermandan içeru
Miskin Yunus, gözü tuş oldu Sana
Kapıda bir kuldur, Sultandan içeru
***
Bana Seni Gerek Seni
Aşkın aldı benden beni, bana seni gerek seni
Ben yanarım dün ü günü, bana seni gerek seni
Ne varlığa sevinirim, ne yokluğa yerinirim
Aşkın ile avunurum, bana seni gerek seni
Aşkın aşıkları öldürür, aşk denizine daldırır
Tecelli ile doldurur, bana seni gerek seni
Aşkın şarabından içem, Mecnun olup dağa düşem
Sensin dün ü gün endişem, bana seni gerek seni
Sofilere sohbet gerek, Ahilere Ahret gerek
Mecnunlara Leyli gerek, bana seni gerek seni
Eğer beni öldüreler, külüm göke savuralar
Toprağım anda çağıra, bana seni gerek seni
Cennet Cennet dedikleri birkaç köşkle birkaç huri
İsteyene ver sen anı, bana seni gerek seni
Yunus'dürür benim adım, gün geçtikçe artar odum
İki cihanda maksudum, bana seni gerek seni
***
Çıktım Erik Dalına
Çıktım erik dalına, anda yedim üzümü
Bostan issi kakıyup, der ne yersin kozumu
Kerpiç koydum kazana, poyraz ile kaynattım
Nedir deyip sorana, bandım verdim özünü
İplik verdim çulhaya, sarıp yumak etmemiş
Becit becit ısmarlar, gelsin alsın bezini
Bir serçenin kanadın, kırk kağnıya yüklettim
Kırk çift dahi çekmedi, şöyle kaldı yazılı
Bir sinek bir kartalı, salladı vurdu yere
Yalan değil gerçektir, ben de gördüm tozunu
Bir küt ile güreştim, elsiz ayağım aldı
Güreşip basamadım, göyündürdü özümü
Kaf dağından bir taşı şöyle attılar bana
Öğlelik yere düştü, bozayazdı yüzümü
Balık kavağa çıkmış, zift turşusun yemeğe
Leylek koduk doğurmuş, bak a şunun sözünü
Gözsüze çu el eyledim, sağır sözüm anladı
Dilsiz çağırıp söyler, dilimdeki sözümü
Bir öküz boğazladım, kakladım sere kodum
Öküz issi geldi eydür, boğazladın kazımı
Anda da kurtulmadım, nidesimi bilmedim
Bir çerçi de geldi eydür, kanı aldın gözgümü
Gördüm kaplubağayı, yanın seğirdüpdür gider
Sordum kanda gidersin, Kayseriyedir azimi
Yunus bir söz söylemiş, hiç bir söze benzemez
Münafıklar elinden, örttü mana yüzünü
***
Bir Gün
Bir gün ol Hazret'e karşu varam ağlayu ağlayu
Azraile hem canımı verem ağlayu ağlayu
Çün Azrail ala canım, geçe benim ömrüm günüm
Kefen ola cümle donum, geyem ağlayu ağlayu
Ben yürürem yana yana, gözüm yaşı döne kana
Bir gün şol karanlık sine, girem ağlayu ağlayu
Mühür uralar dilime, zincir uralar koluma
Amel defterim elime, alam ağlayu ağlayu
Aşık Yunus'un budur işi, yoluna fedadır başı
İman et bize yoldaşı, deyem ağlayu ağlayu
***
Ben Gelmedim Dava İçin
Benim bunda kararım yok, ben bunda gitmeğe geldim
Bezirganem metaım çok, alana satmağa geldim
Ben gelmedim dava için, benim işim sevi için
Dost'un evi gönüllerdir, gönüller yapmağa geldim
Dost esrüğü deliliğim, aşıklar bilim neliğim
Denşürüben ikiliğim, birliğe bitmeğe geldim
Ol hocamdır ben kuluyum, Dost bağçesi bülbülüyüm
Ol hocamın bağçesine, şad olup ötmeğe geldim
Bunda biliş olan canlar, anda bilişirlermiş
Bilişüben Hocamla, halim arzetmeğe geldim
Yunus Emre aşık olmuş, Maşuka derdinden ölmüş
Gerçek erin kapısında, canım arz etmeğe geldim.
***
Allah Sana Sundum Elim
Sensin kerim, sensin rahim, Allah sana sundum elim
Senden artık yoktur emin, Allah sana sundum elim
Ecel geldi vade erdi, bu ömrüm kadehi doldu
Kimdir ki içmeden kaldı, Allah sana sundum elim
Gözlerim göğe süzüldü, canım göğüsten üzüldü
Dilim tetiği bozuldu, Allah sana sundum elim
Üş biçildi kefen donum, Hazret'e yönelttim yönüm
Acep nice ola halim, Allah sana sundum elim
Urdular suyum ılıdı, kavim kardeş cümle geldi
Esen kalsın kavim kardeş, Allah sana sundum elim
Geldi salacam sarılır, dört yana sala verilir
El namazıma derilir, Allah sana sundum elim
Salacamı getirdiler, makberime yetirdiler
Halka olup oturdular, Allah sana sundum elim
Çün cenazeden şeştiler, üstüme toprak saçtılar
Hep koyubeni kaçtılar, Allah sana sundum elim
Yedi Tamu, sekiz Uçmak, her birinin vardır yolu
Her bir yolda yüzbin çarşı, Allah sana sundum elim
Geldi Münker ile Nekir, her birisi sordu bir dil
İlahi Sen cevap vergil, Allah sana sundum elim
Görün acep oldu zaman, gönülden eyleniz figan
Ölür çün anadan doğan, Allah sana sundum elim
Yunus tap uzat bu sözü, Allahına dutgıl yüzü
Didardan ayırma bizi, Allah sana sundum elim
***
Yusuf’u Kaybettim Kenan İlinde
Yıllarca Mevla"ya yalvardı durdu,
Esen rüzgarlardan Yusuf"u sordu
“Yusuf"um, Yusuf"um nerde ?” diyordu,
Ağlar Yakub ağlar Yusuf"um deyu.
Ben bir Yakub idim, kendi halimde,
Mevla"nın ismi var idi dilimde,
Aldırdım Yusuf"u Kenan ilinde,
Ağlar Yakub ağlar Yusufum deyu.
Kaybettim Yusufu Kenan ilinde,
Ağlar Yakub ağlar Yusufum deyu.
Akardı Yakub"un gözünün yaşı,
“Ah !” çektikçe eritir dağları taşı,
Yusuf"u kuyuya attı kardeşi,
Ağlar Yakub ağlar Yusufum deyu.
Attılar kuyuya şehit kastına,
Cebrail yetişti Mevla dostuna,
İhlas ile çıktı suyun üstüne,
Ağlar Yakub ağlar Yusufum deyu.
Kenan"ın kurtları toplanıp geldi,
Biz yemedik diye içtiler andı,
Yakub"un feryadı arşa dayandı,
Ağlar Yakub ağlar Yusufum deyu
***
Yusuf Bulurken Ken’an Bulunmaz
Bir ne derttir ana derman bulunmaz
Ya bu ne yaredir zahmı belirmez
Yitürdüm Yusuf'um Ken'an elinde
Yusuf'um bulundu, Ken'an bulunmaz
Beyim arif isen, var sen yolunca
Bunda başlar yiter, kanlar sorulmaz
Manisiz kişiden hiç nesne gelmez
Kovası yok kuyudan su çekilmez
Kuyu cismindürür mani kovası
Çekerler kovayı suyu belirmez
Erenler kapısı, mürüvvet kapısı
Sıtk ile gelenler, mahrum gülünmez
Yunus bu manide gark oldu gitti
Geri gelmekliğe aklı belirmez
HABERE YORUM KAT